[av_one_full first min_height=” vertical_alignment=” space=” custom_margin=” margin=’0px’ padding=’0px’ border=” border_color=” radius=’0px’ background_color=” src=” background_position=’top left’ background_repeat=’no-repeat’]
[av_textblock size=” font_color=” color=”]
Na vorige week de 160 km van de ronde van NH gereden te hebben, gingen de mannen van D.O.D. op de laatste dag van de maand april richting Brabant voor de Gert-Jan Theunissen Classic. Om half 8 werd er vertrokken vanaf de schulp voor een rit van 2 uur richting Milheeze. De aanhanger volgeladen me fietsen had onderweg weer volop bekijks.
In Milheeze aangekomen was het een heel mooi weertje en konden de been- en armstukken in de auto blijven. Startnummers ophalen, omkleden en met 70 man aan de start wachten op het startsein. Volgens Stefan zou het een ritje worden met veel rechte stukken en een gemiddelde van 25 km/h. Heel goed parcours voor de strandfiets, maar de aangelegde berg bij de start was al een sein dat dit parcours toch anders was dan de verwachtingen die Stefan had gewekt. De Brabanders maakte zich niet druk en lieten de zenuwachtige Noord-Hollanders (en die waren in vele getalen aanwezig) rustig vijf minuten extra wachten.
Bij het startsein was het bij de 1e berg direct dringen en konden de eerste 20 een gat slaan. De overige rijders moesten van de fiets af en lopend de berg op. Het was vanaf begin direct veel single track en daarom bleven de groepen groot, wat zorgde voor veel opstoppingen en afstappen. Het idee was om 3 ronden te rijden waarbij een rondje 40 km lang was, maar na het 1e rondje waren er al de gedachte om af te stappen. Het 1e rondje was door het vele afstappen en hobbelige parcours zowel mentaal als fysiek zwaar.
Doorzettingsvermogen lieten de mannen toch starten met de 2e ronde en daarin reed Stefan sterk en kon met de beste mee. Echter was zijn strandfiets niet opgewassen tegen de krachten die hiermee gepaard gingen en dus moest hij halverwege de wedstrijd staken met een gebroken stuur. Jasper en Jordy reden ook lekker mee, maar moesten zich in tegenstelling tot de strandraces toch hier en daar laten passeren. Ook pakte Jordy nog even een droog liggend slootje met wel wat vervelende brandnetels.
Dennis en Emiel volgde de kopmannen op de voet. Dennis zijn ervaring leverde hem voordeel op bij het draaien en keren in de bossen en daar reed hij langzaam weg bij Emiel. Die op de rechte landerijweggetjes dan weer moest bijtrekken. Uiteindelijk besloot Emiel een klein stukje af te steken en daar kwam hij Stefan met zijn gebroken stuur tegen. Samen wachtend op Jordy en Jasper besloot Stefan om terug te gaan via de weg en sloot Emiel aan bij Jasper en Jordy.
Blij dat iedereen weer terug was gekomen na twee rondjes, had Stefan alle aandacht. Alles al gefacebookt en de mooiste (soms wat sterke) verhalen waren het resultaat. De bordjes werden ingeleverd en met het teruggekregen geld op naar de snackbar voor een frikandel. Op de vraag of ze ook gewoon bier (ze hadden Bavaria) hadden, werd lacherig gereageerd. Of het door de enorme bestelling van Stefan kwam of dat Dennis zijn ogen groter waren dan zijn maag, maar zijn patat kreeg hij in zijn geheel niet weg.
Al met al weer een top zondag en een goede training. Op naar de volgende rit!
[/av_textblock]
[av_masonry_gallery ids=’1046,1047,1052,1054,1055,1053,1048′ items=’24’ columns=’3′ paginate=’pagination’ size=’fixed masonry’ gap=’large’ overlay_fx=’active’ caption_elements=’excerpt’ caption_display=’always’ container_links=’active’ id=”]
[av_social_share title=’Deel dit stuk’ style=” buttons=” share_facebook=” share_twitter=” share_pinterest=” share_gplus=” share_reddit=” share_linkedin=” share_tumblr=” share_vk=” share_mail=”][/av_social_share]
[av_comments_list]
[/av_one_full]
